Przebojowy musical z ważnym przekazem: #niejesteśsam, czyli „Drogi Evanie Hansenie” na XXXI BFO!

Teatr Muzyczny w Poznaniu jako pierwszy zrealizował polską wersję musicalu „Dear Evan Hansen”, który miał swoją światową premierę w Waszyngtonie i błyskawicznie stał się fenomenem wśród młodych ludzi. Musical ten 1 maja zagościł na XXXI Bydgoskim Festiwalu Operowym. To spektakl godny polecenia zarówno młodzieży, jak i dorosłym.

Musicalowy Evan Hansen w reżyserii Pawła Szkotaka to nie tylko wachlarz emocji, muzyka i teksty zapadające w pamięć, ale przede wszystkim spektakl, który otwiera na rozmowy o trapiących nas problemach.

W polskiej wersji musicalu „Drogi Evanie Hansenie” w główną postać kreuje Marcin Franc, który wystąpił w obsadzie na XXXI BFO w Operze Nova Fot. Dawid Stube

„Drogi Evanie Hansenie” to historia o tych, którzy czują się niewidzialni. Spektakl porusza tematy, o których chcemy rozmawiać, ale często nie wiemy jak. Dotyka ważnych dziś problemów zdrowia psychicznego nastolatków, depresji, lęków społecznych i uzależnień w świecie mediów społecznościowych. To jednak także pełna ciepła opowieść o sile przyjaźni i budowaniu dobrych relacji, z prostym przekazem: #niejesteśsam.

Jak przyznaje reżyser Paweł Szkotak, fantastyczna muzyka, którą stworzyli Benj Pasek i Justin Paul (twórcy znani z filmów jak „La La Land”, „The Greatest Showman”), pozwala opowiadać o niełatwych sprawach w atrakcyjny scenicznie sposób.

Musical „Drogi Evanie Hansenie”, który miał swoją polską prapremierę we wrześniu ubiegłego roku na poznańskiej scenie, zagościł na XXXI Bydgoskim Festiwalu Operowym.

Oficjalny plakat, który zapowiadał polską prapremierę musicalu „Drogi Evanie Hansenie” w Teatrze Muzycznym w Poznaniu. Nasi festiwalowi Goście zaprezentowali spektakl w Operze Nova 1 maja

Recenzje

Ten spektakl opiera się na sile ekspresji Marcina Franca, który jest Evanem do szpiku kości. Ogląda się go i słucha ze ściśniętym żołądkiem, a po głowie kołacze się natrętna myśl: czy moje dziecko…? Rany boskie, jak my mało wiemy o młodych!
Narzekamy, że siedzą godzinami w internecie, a sami ich tam wysłaliśmy, zesłaliśmy. Biadolimy, że są jacyś dziwni (a niby jacy my byliśmy dla pokolenia naszych rodziców, co?!).Amerykańskie filmy i sztuki są przesycone dydaktyką, nie inaczej jest w tym musicalu, który od dnia premiery w 2015 roku stał się fenomenem wśród młodych ludzi. Zobaczyli w nim swój świat, tak, jak oni go odbierają. Realizacja poznańska nie bawi się w spolszczanie, bo i nie miałoby to żadnego sensu – problemy są wszędzie takie same i nie ma znaczenia status społeczny, zasoby na koncie czy szerokość geograficzna. Wykrzyczane, wyśpiewane po polsku „Czy wreszcie ktoś odpowie mi, kiedy pukam w zimne szkło i macham wam przez okno” boli tak samo jak po angielsku.

Aktorzy poznańskiego Teatru Muzycznego pokazali spektakl poruszający i chyba nie chcę wiedzieć, ile emocji kosztowało ich wejście w role, szczególnie Evana. Ilu z nich przypomniało sobie szkolne demony, zrobiło rachunek sumienia czy napisało do siebie list. Dziękuję im za to. Także za sposób pokazania rodziców, zapętlonych w swoich emocjach i wyobrażeniach.
Jest nadzieja – to miłość.

Dlatego macham do Ciebie, Evanie, Connorze, dzieciaku, który widzisz wokół tylko ciemność. Zawsze ktoś macha. Rozejrzyj się. Jest nas więcej.

XXXI Bydgoski Festiwal Operowy. Wieczór trzeci: „Drogi Evanie Hansenie” - macham do Ciebie - Alicja Polewska, „Express Bydgoski”

To musical, który mówi o ważnych sprawach. Głównym bohaterem jest Evan Hansen – chłopak, który ma kłopoty z nawiązywaniem relacji z rówieśnikami, ale także z dorosłymi. Generalnie to jest spektakl o tym, jak ważne, a jednocześnie trudne są relacje między dorosłymi a pokoleniem ich dzieci, ale też między młodzieżą. O tym, jaki ten świat jest skomplikowany, jak trudno jest nawiązywać dobre, głębokie relacje, których tak bardzo potrzebujemy - wyjaśnia reżyser Paweł Szkotak w relacji Magdy Jasińskiej z Polskiego Radia PiK.

Musical „Drogi Evanie Hansenie” miał swoją premierę 10 lat temu w Waszyngtonie. Od razu zyskał ogromną popularność zwłaszcza wśród młodych ludzi. W Polsce jego realizacja była marzeniem Pawła Szkotaka, który w poznańskim Teatrze Muzycznym stworzył bardzo autentyczną opowieść o poszukiwaniu przez nastolatków swojego miejsca w życiu.

„Gdybym jutro zniknął, to czy ktoś by w ogóle to zauważył” - taka myśl dręczy tytułowego bohatera Evana Hansena, który czuje się osamotniony i niewidoczny dla otoczenia. W tej roli bardzo wiarygodny Marcin Franc.

Czasy, kiedy musical był tylko rozrywką odeszły do przeszłości. Benj Pasek i Justin Paul stworzyli piękną muzycznie opowieść o lękach trapiących nie tylko młode pokolenie.

Trzygodzinny spektakl publiczność nagrodziła gorącą owacją.

Poruszający głos młodzieży. „Drogi Evanie Hansenie” na 31. Bydgoskim Festiwalu Operowym - Urszula Guźlecka, TVP3 Bydgoszcz

Tłumy młodzieży w wieku licealnym wypełniły tego wieczora widownię Opery Nova, dla której dyrektor Maciej Figas zaprosił w tegorocznej edycji Bydgoskiego Festiwalu Operowego musical „Drogi Evanie Hansenie" w reżyserii Pawła Szkotaka.I był to trafny wybór, ponieważ niesie on niesamowicie silny ładunek psychologiczny i emocjonalny odzwierciedlający przeżycia wieku dojrzewania. Pozwala na utożsamianie się z doświadczeniami scenicznych postaci, odszukania w nich własnych emocji, wrażeń, zdarzeń. Lecz nie tylko. Musical ten, odzwierciedlający w każdym wymiarze inscenizacyjnym idealną na poziomie artystycznym wizję reżysera, ma ogromny wpływ na kształtowanie artystycznego smaku młodych ludzi. Ujmuje brawurową muzyczną interpretacją, a przede wszystkim nieskazitelnym wokalem wykonawczym songów, znakomitą grą aktorską, dialogami oraz tańcem.

(...)
W tak fantastycznym brzmieniowo ustawieniu głosów, jak i w dialogach, a przede wszystkim w wykonaniu songów „You Will Be Found", „Waving Through a Window" i „For Forever" oraz piosenek zbiorowych ma swój udział Paweł Orłowski, a Dariusz Tarczewski, obejmując kierownictwo muzyczne poprowadził zespół na wyżyny sztuki wykonawczej. Natalia Kitamikado zachwyciła pomysłami architektury scenicznej, wykorzystując scenę obrotową dla zbudowania klimatów wnętrz szkolnych i domowych, zmieniających się jak w kalejdoskopie. A projekcje wideo Karoliny Jacewicz i Mateusza Kokota to precyzyjnie oddana istota wirtualnego świata, w którym my wszyscy żyjemy, nie tylko młodzież.

(...)
Jednak, by spektakl miał taką wymowę, by tak głęboko poruszał sumienie i duszę, potrzebny jest wrażliwy reżyser, dostrzegający w nim potencjał i głębię psychologiczną, którą umie przekazać w bardzo subtelny i przekonujący sposób. Paweł Szkotak jest reżyserem, który widzi „sercem" problemy młodych i ich relacje z najbliższym otoczeniem. Może nie każdy pamięta, że w roku 2002 w Teatrze Polskim w Bydgoszczy Paweł Szkotak reżyserował sztukę „Rodzina wampira" Wasilija Sigariewa, skonstruowaną na bardzo ciekawej dla widzów siatce psychologicznej, która zdobyła aż trzy nagrody na III Festiwalu Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" w Zabrzu. Takie doświadczenia zbiera się przez lata, by mogło powstać tak wzruszające w treści jak i odważne w formie przedstawienie muzyczne.

Gdy spotkasz Evana Hansena... - Ilona Słojewska, „Dziennik Teatralny Kujawy”

Historia pokazuje jak dalece dzieciom, nawet tym nastoletnim, potrzebne jest autentyczne zainteresowanie i wsparcie ze strony rodziców. W groteskowym świetle pokazana jest tu też obłuda i kłamstwo sączące się do młodych umysłów z Internetu. Przykładem influencerka Alana, fantastycznie zagrana przez Aleksandrę Daukszewicz i Jared Maksymiliana Pluto Prądzyńskiego. Ciekawie prezentuje się postać Connora przedstawiana przez Bartosza Sołtysiaka, która pomimo odejścia w zaświaty, nadal funkcjonuje na scenie, pomagając Evanowi zrozumieć przyczyny swego desperackiego czynu.

Pod koniec spektaklu wokalną solówką urzeka przebudzona z obojętności i otrząśnięta z chłodu Dagmara Rybak, jako Heidi, matka Evana.
Bardzo interesujące, oryginalne i dalekie od przypadkowości są projekcje video Karoliny Jacewicz i Mateusza Kokota w artystyczny sposób imitujące internetowe przekazy.

Duże i naprawdę zasłużone brawa otrzymała od publiczności zaproszona do ukłonów przez dyrygenta Dariusza Tarczewskiego orkiestra.
Marcin Franc zauroczył bydgoską widownię - Anita Nowak, e-teatr.pl